30 maanden oud

Mijn allerliefste poppetje,

Wat heeft mama weer veel te vertellen over jou, waar zal mama eens beginnen. Allereerst.....je hebt geen speen meer! Je had hem al een tijdje alleen in bed maar zodra jij je speentje in had begon je klitten te draaien in je haartjes. En zo erg dat ze niet uit te kammen waren. Je haartjes bleven dus kort en lelijk (je zag heel goed dat er haren afgebroken waren) doordat we de klit er iedere keer uit moesten knippen of kammen (er kwam dan een hele pluk uit met de klit erin). Op een gegeven moment irriteerde mama zich hier zo aan dat mama je speentje weg had gehaald. Het was 30 november dus mama zei dat zwarte piet jou speentje had gepakt om aan een baby pietje te geven. Jij hebt een week lang tijdens het slapen gehuild om je speen (bij mama dan, bij papa en op de creche ging je wel gewoon slapen zonder speen) en nu vraag je er niet meer om. Wel ben je nu nog steeds vreselijk tijd aan het rekken. Je wil een slokje water, je wil een knuffel, je wil eigenlijk in mama's bed, je wil sokken aan omdat je koude voeten hebt, dan moeten ze weer uit, je knuffel staat niet recht, je knuffels moeten aan het voeteneinde om te kijken naar jou......dan lig jij alleen dus moeten ze toch maar weer terug enz enz enz. Je doet er dus nog steeds een uur tot anderhalf uur over om in slaap te komen (zowel smiddags als savonds). Mama heeft je 2 keer overdag wakker gehouden. Maar dat komt je humeur niet ten goede en je bent dan savonds als je naar bed moet toch weer over je ergste slaap heen en doe je er nog zo lang over. Dat was het dus ook niet.

Je humeur is de laatste tijd toch al erg wisselend. Als alles gaat zoals jij wil of in gedachten hebt is het goed, lukt er iets niet of zegt mama ergens nee op dan begin je gelijk te gillen, slaan, huilen en soms bijt je zelfs. Als je dan straf krijgt (je moet dan in de hoek staan) dan begin je nog harder te gillen en huilen. Uiteindelijk roep je "ik zal het nooit meer doen". Je zal nooit meer je beker omgooien, nooit meer poesjes plagen, nooit meer klitjes draaien in je haren enz. Maar ondertussen......je bent dus heerlijk aan het peuter puberen! En deze tijd van het jaar maakt het nog erger.

Je vond sinterklaas en zwarte piet maar niks! Zaterdag 24 november kwam sinterklaas met zijn zwarte pieten aan in almere buiten. Jij had een heel mooi pietenpak aan en samen met je zusje zijn we dus het centrum in gegaan. Jij had de grootste praatjes dat zwarte piet naar je zusje mag kijken, dat je hem een handje zou geven enz. Toen ze aankwamen met de trein wilde je dat mama je ging optillen. Helemaal onder de indruk zwaaide je voorzichtig terug naar de beste man. Het was erg druk en jij wilde in de buggy zitten (naast je zusje). Dat was een veilig plekje voor jou blijkbaar. Toen de sint langs liep met zijn paard en pieten kwam er een piet naar jou toe om je pepernootjes te geven, maar jij vond het maar vreemd en pakte niks aan! Daarna kwam er nog een piet naar je toe en die wilde wel met jou op foto. Hij ging naast je zitten maar ook dit keer vond het maar niks. Je wilde niet lachen en keek ook de piet niet aan. Mama had een broodje en knijpfruit mee genomen dus dit heb jij lekker onderweg naar huis opgegeten. Toen je thuis kwam nog even wat gedronken en toen begon je te huilen en was niks meer goed. Mama legde je op bed en je was gelijk vertrokken! Savonds mocht jij je schoentje zetten. De hele dag zong je "sinterklaas kapoentje" maar toen we bij de schoentjes zaten wilde je niet zingen. Mama dacht dat je moe was dus we gingen naar bed. Daar bleef je zeggen "komt niemand he mama, komt niemand he?" Nee popje, er komt niemand! De volgende ochtend moest mama je helpen herinneren dat jij je schoentje had gezet, je was dat al helemaal vergeten. De sint heeft jou een setje van 4 dora boekjes gegeven. Elke avond lezen we er eentje voor. Ook de sintviering op de creche vond je niks. Je juffie vertelde dat sinterklaas vlak bij jou zat in de hal en dat jij heel langzaam en voorzichtig naar achter schoof, net zolang tot je bij het kindje dat achter je zat op schoot zat! Je bleef ook maar zeggen "als je het niet leuk vind gewoon zeggen he? niet leuk gewoon zeggen!". Ja popje als je het niet leuk vindt gewoon aan je juffie zeggen.

Vorig weekend gingen we de kerstboom halen. Binnen in het tuincentrum stond een grote opblaasbare kerstman. Nog voor we binnen waren zag jij hem blijkbaar al want je bleef staan, begon te huilen en zei dat je niet naar binnen wilde. Uiteindelijk ben je toch mee gegaan en heb je ook geholpen het huis in kerstsfeer brengen. Je vond het erg leuk, tot de kerstmannen uit de doos kwamen. Je begon te huilen en zei steeds "niet kerstman, beetje eng, wordt noelle bang van". Ook een knuffel hondje en elandje die muziek kunnen maken vind je erg leuk, maar ze moeten niet aan! Je wil zelfs het liefste de lampjes van de boom niet aan maar he, dat doen we toch maar wel aan. Maar goed, alle kerstmannen zitten dus weer in de boom, op 1 na.....die staat op de trap. Jij bent met slapen zo moeilijk aan het doen dat papa en mama er moedeloos van werden. Want jij kan er anderhalf uur de tijd voor hebben, maar wij niet! Je zusje wil vaak rond die tijd ook drinken of aandacht en het huis moet even op orde gebracht worden. Jou alleen laten boven is geen optie, dat heeft mama al een paar keer geprobeerd maar jij haalt kleertjes uit je kast en gooit ze naar beneden, je gaat op mama's bed springen, je gooit je bekertje water om in de gang, je gaat in je zusje haar kamer speelgoed pakken enz. Nu zijn we dus heel gemeen geweest. De kerstman staat op de trap en die komt naar boven als je niet gaat slapen! Jij bent bang voor de kerstman (hij is nog niet eens aan geweest, hij staat daar maar) en je slaapt dus binnen een kwartier! Als je snachts of sochtends vroeg wakker wordt ben je hem vergeten want dan kom je wel naar mama toe en kruip je bij mama in bed. Maar overdag of savonds wil je niet boven lopen want je bent bang voor de kerstman! Ook traplopen wil je nu niet zelf (dat wilde je ervoor ook niet). Maar lopen we langs hem dan zeg je wel vrolijk "dag kerstmannetje, noelle gaat slapen". Gister was wel heel zielig.....jij had je voor mama in je kledingkast verstopt. Mama zei dat ze beneden even snel jou vitamientjes ging pakken. Toen ik terug kwam vroeg ik of je uit de kast kwam.....geen antwoord. Toen mama de deur open deed stond je heel zachtjes te huilen in de kast. Je zei "noelle verstoppen in de kast, kan de kerstman niet vinden he". Ach arm kind toch!! Nee de kerstman komt niet naar boven!

Je bent nog steeds zo'n lieve grote zus!! Als je mag kiezen tussen samen douchen met mama of samen met Felise in bad, dan kies je de laatste optie. Je wil ook maar al te graag je vinger in haar mondje doen als ze huilt (wat mama liever niet heeft). Toen mama laatst in de keuken bezig was zat Felise in de wipper en jij was aan het spelen. Op een gegeven moment zei je "mama Felise wil wel een speentje". Dus ik keek op.....had je de plastic poppenspeen in haar mondje gedaan. Heel lief idee, maar toch niet helemaal de bedoeling. Het enige moment dat je iets minder blij bent met je zusje is als jij sochtends wakker wordt en bij mama komt. Dit gaat niet geheel zachtjes dus Felise wordt dan ook wakker (en wordt ze niet wakker van jou geluid dan wel van een aai die ze van jou krijgt) dus dan wil ze drinken. Jij wil dat even mama voor jou alleen hebben. Maar dan gaat mama na een dikke knuffel toch Felise erbij pakken, melk geven en daarna legt mama haar weer weg en kunnen wij weer lekker knuffelen en......dora kijken. Hier ben je helemaal fan van! Als de gemene vos Swieber in beeld komt (die altijd alles steelt) roep je iedere keer "nee swieber, niet mijn zusje stelen". Je bent ook zo lief!

Je bent heerlijk bijdehand, soms zelfs wel brutaal. Je zegt alles na wat je hoort en speelt alles na wat er gebeurd. Er is echter 1 woord dat je niet goed kan uitspreken. Een horloge blijf je een "armbloge" noemen. Je zal denk ik een combinatie gemaakt hebben van horloge en armband. Verder tel je tot 14, speel je graag memmorie, lotto, rijg je graag kralen, ga je kleien, kleuren en verven is favoriet, puzzelen en met de poppen spelen en de little people. Oh als je daarmee aan het spelen bent kan mama zo genieten door vanaf de bank (ongemerkt) naar jou te kijken en te luisteren. Heerlijk! Maar oh wat kan je ook dwars zijn!! Maarja dat hoort erbij zullen we maar zeggen, al is mama soms ook al haar ideeen kwijt (zo stonden we 2 weken geleden 3 kwartier voor de creche bij de auto, jij weigerde erin te gaan zitten omdat je een speen wilde). Sochtends ligt papa vaak in bed dus dan kan Felise thuis blijven en dan wandelen wij samen naar de creche. En ondanks dat het nu erg koud is (die kou en de sneeuw van vorige week vind je allemaal maar niks) geniet mama enorm van zo'n wandeling van ongeveer 15 a 20 minuutjes. Zo gezellig kletsend lopen we samen!

Mama heeft nu bijna alle kleding van 86 uit je kast gehaald en gaan we over op 92. Broeken en maillots pas je nog prima, maar je draagt deze maat nu al zo lang dat mama je "nieuwe' kleertjes aan wil doen. En die koopt mama natuurlijk in een maat groter. Qua luiers zit je nog steeds in 4+. Een enkele keer krijg je een 5 om (als mama net te laat is met een nieuw pak luiers kopen) maar dan ben je geheid de volgende ochtend doorgelekt, die is gewoon echt nog te groot. Op de creche krijg je nog steeds maat 4 om. Met het zindelijk worden gaat het wisselend. De ene dag wil je vaak op het potje of de wc en dan komt er meestal ook wel wat uit, de andere dag wil je er niet op. We dwingen niks, alles mag, niks moet. Wel geef je aan als je moet poepen, en van de week was mama jou aan het voorlezen in bed en zei je "mama bedje is nat". Toen ik vroeg hoe dat kwam zei je dat je had geplast. Maar je had een luier om (een goede maat) dus je bedje was nog droog. Maar je luier voelde toen inderdaad warm dus je had wel geplast.

Papa kan niet veel meer goed doen bij je. Sinds 2 weken (6 weken na de bevalling) mocht mama jou weer tillen dus je wil het liefste de hele dag gedragen worden. Als mama je optilt zeg je blij "dikke buik is weg, nu kan mama weer tillen". Ja mijn popje, mama kan jou zeker weer optillen, maar je bent al best zwaar dus om jou de hele dag te dragen.....

Sinds vorige week zit jij op peuterdansen bij zoals jij het noemt "de dansschool". Eigenlijk is het een sportschool, maar mama snapt wel dat jij het een dansschool noemt, jij gaat tenslotte dansen. Je vindt het helemaal leuk en doet het thuis allemaal na. Morgen mag je weer!

Mama kan nog uren doorgaan maar gaat nu toch stoppen. Het is "bedjes tijd". Ik hou van jou poppetje, als je dat maar niet vergeet. Ondanks dat mama de laatste tijd wat vaker boos moet zijn........ben en blijf je mijn allerliefste poppetje en mama houdt heel heel erg veel van jou! En ik ben trots op jou op wie je bent en wat je doet (nouja niet op je driftbuien natuurlijk). Je bent gewoon een heerlijk kind, mijn kind!

Dikke knuffel,
mama